Duid een recente architecturale productie aan die u interessant vindt en licht uw keuze toe.

Toen ik vijf jaar geleden van Gent naar Brussel verhuisde was de Anspachlaan nog een stadsboulevard met toeterende, voorbijrazende auto’s. Zo lang is dat eigenlijk niet geleden en toch ondenkbaar ondertussen. De Anspachlaan snakte naar een nieuwe impuls, een katalysator voor een heropwaardering. Het vraagt politieke visie en durf om zo’n project in de steigers te zetten, ondanks veel tegenstand van bijvoorbeeld de lokale handelaars. Je kan je ernstige vragen stellen bij de architecturale vormgeving van het project: de materiaalkeuze is nogal ongelukkig en het project heeft volgens mij te veel groen voor een stad. De meerwaarde van dit project is vooral symbolisch. Ik fiets ook in Antwerpen en Gent en af en toe zelfs in Londen of Parijs. Nergens voel ik me zo bedreigd als in het Brussels verkeer. Met de toename van deelsteps en elektrische fietsen is iedereen op zoek naar zijn nieuwe plek op de openbare weg. De voetgangerszone is in dat opzicht een voorbeeld en kan dienen als referentie voor tal van andere plekken in het gewest.

Wat is uw mening over de architecturale context vandaag in Brussel?

Hoopgevende projecten zoals de voetgangerszone of Kanal doen dromen van een nieuw Brussel. Het zijn groene sprietjes in een dorre woestijn waar bijvoorbeeld twee monofunctionele kantoortorens – as we speak – bijgebouwd worden in de Noordwijk. Alsof we niets bijgeleerd hebben uit de jaren ’70 en ’80. Maar ook daar is er een groene spriet. De omvorming van WTC naar ZIN belooft een vernieuwde invulling van bestaande concepten. Maar zal het project slagen? Of is het vooral handige praatjes en plaatjes? Schiet er nog voldoende architecturale massa over om èchte veranderingen te brengen, éénmaal de oppervlakkige, hippe laag weggekrabt is? De Brusselse architectuur heeft een traditie om torenhoge ambities om te buigen tot zwakke middelmatigheid. Tal van zogenaamde ecologische voorbeeldprojecten stranden in goedkope, witgepleisterde promotor-nieuwbouw. Allesbehalve duurzame projecten, maar volgens de checklist wel een voorbeeld. Telkens weer een gemiste kans. Jammer.

Stel uzelf in een paar regels voor.

West-Vlaamse architect die tien jaar in Gent bleef plakken, maar eind 2014 voor de liefde naar Brussel verhuisde. Ondertussen is de liefde voorbij, maar de liefde voor de stad is gebleven. Bij META architectuurbureau werken we over heel Vlaanderen en sinds kort zelfs in Charleroi. Projecten in Brussel staan bovenaan op het verlanglijstje. Ik voel me heel betrokken bij de Brusselse architectuur, maar sta nu nog aan de zijlijn.